مبانی نظری استراتژیهای منابع انسانی

مبانی نظری استراتژیهای منابع انسانی

دلری و دوتی^[۱] (۱۹۹۶)، سه روش اصلی را برای طراحی استراتژی منابع انسانی شرح داده اند که عبارتند از:

۱) روش جهان شمول^[۲]

۲) روش اقتضایی^[۳]

۳) روش ترکیبی^[۴]

ریچاردسون و تامپسون (۱۹۹۹) دو روش اول را به ترتیب “بهترین روش”^[۵] و”بهترین هماهنگی”^[۶] نامیده اند و نام روش آخر را تغییری نداده اند (اعرابی، ۱۳۸۵).

۲-۱-۲۳-۱) روش جهان شمول (بهترین روش یا روش برتر)

این نگرش بر پایه این فرض استوار است که مجموعه ای از بهترین روشهای HRM وجود دارد و انتخاب آنها موجب بهینه شدن عملکرد سازمان می شود. شاید بهترین مجموعه شناخته شده، فهرست پففر است که از هفت روش منابع انسانی مورد استفاده در سازمانهای موفق تشکیل می شود، این روشها عبارتند از:

۱) امنیت شغلی

۲) استخدام با دقت

۳) گروههای خود مدیر

۴) پرداخت بالا به اقتضا و بر اساس عملکرد

۵) آموزش

۶) کاهش تفاوتها و تبعیض ها

۷) تسهیم یا نشر اطلاعات (اعرابی، ۱۳۸۵).

روش جهان شمول در رویکردی که برای عملیات HR در نظر می‌گیرد، بیان می‌کند که همه سازمانها صرف‌ نظر از اندازه، صنعت و استراتژی تجاری، باید همه اینها را در جهت بهترین عملیات استفاده کنند. مکتب برتر، SHRM را بعنوان عامل تاثیر گذار در بهبود عملکرد مناسب همه شرکتها می‌دانند. (کارول، ۱۹۹۵) بیان می‌کند که SHRM می‌تواند به همه شرکتها در بهبود فرآیند سودمندی، ارتقاء عملیات کارآمد، افزایش نو آوری، تحول در توانایی و افزایش سودمندی عملکرد سازمانی کمک کند  (Chang & Huang, 2005).

۲-۱-۲۳-۲) روش بهترین هماهنگی (روش اقتضایی)

در مقابل الگوی برتر، نگرش اقتضایی عنوان می‌کند که استراتژی HR زمانی مؤثر خواهد بود که بطور مناسبی با محتوا و بافت سازمان و محیط آن ادغام و تلفیق شود. بعلاوه، بحث‌های دیدگاه اقتضایی از الگوی برتر پیچیده ‌تر است. زیرا کنش و واکنش‌ های زیادی را نسبت به روابط خطی ساده‌ای که الگوی برتر عنوان می‌کند را در بر می ‌گیرد. ونکاترامن^[۷] (۱۹۸۹). دیدگاه اقتضایی استدلال می‌کند که روابط بین متغیرهای مستقل و وابسته وقتی که متغیرهای اقتضایی اضافه می‌شوند، پیچیده تر می‌شوند و اکثر مطالعات در آن مربوط به مفهوم تناسب درونی و بیرونی و نحوه کسب آن می‌باشد، مانند: تناسب فعالیتها و عوامل مختلف سازمانی و محیطی (Chang & Huang, 2005).

[۱] Delery & Doty

[۲] Universalistic

[۳] Contingency

[۴] Configurational

[۵] Best practice

[۶] Best fit

^۱ Venkatraman

مطالعه بیشتر